Final Friday

Artık sonlar gelmeye başladı öğrencilik döneminde. Hüzün kapladı içimi ak.

Hep kötü şeyler mi yazıcam, arada iyi şeyler de yazıcam tabi ki. Kampüs yazın o kadar tatlı, o kadar huzurlu ve güzel oluyo ki. Bi kere insan yok. O cehennem kalabalığı yok. Tüm yeşillik, tüm huzur benim. Mis gibi havasını içime çekiyorum. Tenhalığı çok seviyorum. Dönem içindeyken o kalabalık beni inanılmaz irrite ediyomuş meğer. Şu an kampüs bana evim gibi geliyo. "Meğersem burası benim evimmiş"-Fırat

Birden içim buruldu işte bunu düşününce. Mezun olcak olmama ne kadar sevindiğimi söylemeye lüzum yok. Ama cuma günü kampüse öğrenci sıfatıyla ve bahar mevsimi sonundaki o final heyecanı içerisinde son gelişim olacak.

Benzetim Teknikleri finalini hocaya teslim etmemle beraber 6. deja vu'mu yaşamış olucam. 6. kere bahar dönemi sıcak havasında bir hocaya son final kağıdını teslim etmek.

Mezuniyetim Ocak'ta. O yüzden kış dönemi biterken bunları yaşamadım. Ama şu an artık sonları yaşamakta olduğumu farkedince, iyi kötü okulumdur, 6 senem geçmiştir diye bi mêlûlleştim.

Tabi ki çok illet ediyorum, çok istiyorum mezun olup sigtirip gideyim diye. Ama kaçınılmazdı bu, yaşanacaktı. Hele mezun olunca ilk başta farketmez insan ama özler.

Neyse ben de geri kalan günlerimi doyasıya yaşarım. Zaten önümüzdeki dönem görece kolay bir dönem olacağından kendimi okulun güzelliklerine ve doğasına fokuslayabilirim.

Her ne kadar sövseniz de siz de içten içten sinsice o güzel duyguyu, öğrenciliği yaşayın panpalar.

Herkese son 2-3 finalinde başarılar, bu günleri özlicem.